Kinesiology Taping (inaczej: kinesiotaping) to metoda stosowana w fizjoterapii, która polega na wykorzystaniu specjalnych plastrów terapeutycznych, tzw. kinesiology tapes.

Istotą tej terapii jest stymulowanie naturalnych mechanizmów samoleczenia organizmu przez uaktywnianie układu krążenia oraz układu neurologicznego. Nie oddziałuje na ciało pacjenta w sposób mechaniczny, ale sensoryczny – drażni zakończenia nerwowe na skórze, a przez to przywraca zaburzone funkcje poszczególnych tkanek i narządów.

Terapia została stworzona w Japonii i przez pewien czas w świecie medycznym funkcjonowała jako technika medycyny dalekowschodniej. Przez naukowców reprezentujących medycynę zachodnią została gruntownie przebadana, a – po udowodnieniu jej skuteczności– wdrożona do powszechnie stosowanych programów leczniczych.

Włączenie do rehabilitacji metody Kinesiology Taping zwiększa efektywność leczenia dzięki połączeniu różnych bodźców oddziałujących na zmienione chorobowo miejsce. Doskonałe rezultaty – w postaci przywrócenia i utrzymania sprawności ruchowej – daje np. dodanie kinesiotapingu do leczenia ruchem i technikami manualnymi.

Kinesiology taping kojarzony jest głównie ze sportem, a w szczególności z leczeniem uszkodzeń mięśnI i ścięgien, takich jak naderwania, naciągnięcia i zwichnięcia. W tym przypadku doskonale wpływa on na zmniejszenie bólu i poprawę ruchu stawów. Dzięki wspomnianemu wpływowi na poprawę krążenia krwi i imfy sprawdzi się również w leczeniu pourazowych opuchlizn i obrzęków, takich jak stłuczenia, skręcenia czy inne urazy. Istotnym wskazaniem do stosowania tej metody leczenia są również problemy z układem nerwowym, takie jak nerwobóle, rwa kulszowa, zespół ciaśni nadgarstka. W przypadku osób z zaburzeniami równowagi i koordynacji, chociażby w przypadku choroby Parkinsona, udaru mózgu, czy też zaburzeń przedsionkowych wykorzystanie kinesiology tapingu może poprawić stabilność, równowagę i koordynację ruchową.